Kolonizasyon dönemi ile birlikte, Yunanistan’ın Akdeniz’in çeşitli bölgeleriyle ticaret yapmaya başladıkları görülür. Daha çok zeytinyağı ve şarap gibi ürünlere dayalı olan bu ticaret, Mısır, Filistin ve Asur gibi kültürlerinin Yunan dünyasında tanınmasına sağlamıştır. Anadolu, Yunanistan ve Batı Akdeniz koloni şehirlerinde, ticaretin getirdiği zenginlik ve yeni kültürlerin tanınması ile yeni bir sanat anlayışı ortaya çıkmıştır. Mimaride ve heykel sanatında olduğu gibi, seramikte de bu yeni sanat anlayışının sonucu olarak Orientalizan (Doğu Etkisi Dönemi) olarak adlandırılan dönem görülür. Yaklaşık MÖ 8. yüzyılın ortalarından MÖ 7. yüzyılın sonlarına kadar süren bu dönemde kap şekillerinde ve kapların üzerinde yapılan süslemelerde bazı yenilikler dikkat çekicidir. Figürlerde duruş ve kompozisyon düzenlemesi, insan ve hayvan figürlerinin daha detaylı ve görkemli bir biçimde yapılmaya başlaması bu yenilikler arasında sayılabilir. Ayrıca figürlerin siyah boyayla yapılması, cilt rengi ve elbise detaylarının gösterilmesinde kırmızı ve beyaz boya kullanılması, figürlerin dışındaki alanların vazo renginde bırakılması da önem taşımıştır. Siyah figür tekniği olarak adlandırılan bu teknik, Arkaik Çağ’dan itibaren Yunan vazo boyamacılığında kullanılmaya devam etmiştir. Orientalizan seramik sanatının öncü merkezi Yunanistan’daki Korinth şehridir. Korinth’den sonra Yunanistan, Ege Adaları ve Batı Anadolu’da da pek çok merkezde bu tarzdaki seramikler üretilmiştir. Pitane, Larissa, Smynra ve Klazomenai atölyeleri, Orientalizan dönemde Batı Anadolu’da seramik üretimi yapan önemli merkezler arasında sayılabilir.