Bu davranış modelinin merkezinde turist ve
turist karar verme süreci bulunur. Karar verici durumundaki turist bu sürece ziyaret, tatil, seyahat
ihtiyacı ile başlar. Bu ihtiyaç ortaya çıktıktan sonra destinasyon arayışı başlar. Çeşitli kaynaklardan
(online ya da turizm acentesi gibi) arayışlar yapılarak destinasyon (fiyat, imaj, paylaşılan deneyimler
vb.) hakkında bilgi toplanır. Bu aşamada destinasyon/tatil yerine ilişkin kaynak ve özelliklere ilişkin
araştırma yapılır. Bu kapsamda; altyapı, coğrafya ve
çevre, ulaşılabilirlik, ana kaynaklar, sosyal altyapı,
ekonomik altyapı, turistik tesis ve hizmetler (Pizam
ve Mansfeld, 2009) dikkate alınır. Destinasyona
yönelik değerlendirme yapılırken dikkate alınan
diğer bir konu ise seyahattir. Seyahat özellikleri; seyahat aracılarına güven, maliyet veya değer, seyahat süresi, algılanan risk ve seyahatteki belirsizlik,
yurt içi baskıları, seyahat baskısı, grup büyüklüğü
ve seyahat mesafesidir (Pizam ve Mansfeld, 2009).
Destinasyona yönelik bu özellikler bir sonraki karar aşaması ve deneyim yaşama kararı üzerinde etkili olmaktadır. Karar sürecinin bir sonraki aşaması
ziyaret veya turizm deneyimini karakterize eder.
Bu aşamadaki turist deneyimi gelecekteki benzer
deneyimlere yol açacaktır. Son aşamadaki deneyim sonrası değerlendirmeyle birlikte elde edilen
hatıralar ve soyut kazanımlar bir sonraki tatil yeri
kararı üzerinde etkide bulunabilir. Son aşamadaki
deneyim sonrası değerlendirmeler, diğer turistlerin
satın alma davranışı üzerinde etkiye sahip olabilir.
Destinasyon temelli turistik ürünlerde sadakat olgusu geleneksel ürünlerden farklılık arz eder. Yurt
dışındaki aynı destinasyonu tekrar ziyaret anlamına
gelen sadakat olgusu, çoğu durumda geçerli değildir.