Gerrig (1993) hikâye deneyimini yolculuk metaforu ile açıklamış; hikâyeye maruz kalan kişiyi, hikâyedeki dünyaya yolculuk yapan bir gezgine benzetmiştir. Bu yolculukta, gerçek dünyanın bir kısmına erişemeyeceği kadar uzağa giden kişi geri döndüğünde,