M. Clark, tam rekabeti, var olmayan, geçmişte gerçekleşmemiş, gelecekte de gerçekleşmeyecek olan ideal bir durum olarak gördü. Piyasada belli aksaklıklarla oluşan rekabeti önce işleyebilir rekabet (workable competition) olarak gördü. Ancak, belli bir aksaklığı olan piyasalarda rekabetten adım adım uzaklaştıkça, piyasa sonuçlarını iyileştiği ve rekabet etkinliğinin arttığı görüldü. Örneğin, mal çeşitlenmesi oligopol piyasasında, aksaklığa karşı yeni bir aksaklık olarak, daha keskin bir rekabet yarışı yaratıyor. Clark daha ileri çalışmalarında, tam rekabetin ideal durum olduğu tezini terk ederek, etkin rekabet (effective competition) kavramına yöneldi. Bu yaklaşım, Schumpeter’in yenilikçilik tezine dayanır. Etkin rekabet, daha kaliteli bir ürünü daha ucuza sunma yarışı olarak tanımlanabilir. Bunun için firmalar rekabet baskısı yaratan ortamda başarı ve yeniliğe yönlenirler.