Çocukların hayatında, oyunların canlandırılması önemli bir yer tutar. Çocukların hayal dünyaları ve yaratıcılıkları oldukça zengindir. Bu durum onların kendi kendilerine veya birbirleriyle oynadıkları oyunlara da yansır. Öğretmencilik, evcilik, doktorculuk, şoförcülük gibi oyunlarda hem zekâsını kullanırken, hem de bu rolleri canlandırmaktadırlar (Çılgın, 2007). Bir gazete haberi, yaşanmış bir olay, fıkra ya da Türkçe kitabında yer alan uygun bir parça, çocuğun yaşam ortamına uygun bir şekilde canlandırılabilir. Bir başka deyişle canlandırma yoluyla, eğitim etkinlikleri oyunlaştırılabilir. Bu şekilde anne babalar çocuğun yaşam deneyimlerini zenginleştirerek çocuğun öğrenme sürecini destekleyebilir.