Türbe: Türk ve İslam dünyasında önemli bir kişinin mezarı üzerine inşa edilen genellikle kubbe örtülü anıtsal mezar yapılarına denilmektedir.
Eyvan: Üç yandan duvarla sınırlanmış, bir yönden büyük bir kemerle dışarıya ya da avluya açılan üzeri tonoz örtülü mekânlara denilmektedir.
Kervansaray ve türbe yapılarının ilk uygulamalarının Karahanlı Dönemi’nde İran topraklarında ortaya çıktığı düşünülmektedir. Kökenleri rıbat denilen sınır boylarındaki küçük tahkimatlara bağlanan, revaklı avluları bulunan bu Kervansaraylardan, Day Hatun Kervansarayı (11. yy sonu-12. yy başı) dört yönden revaklı açık avlulu ve dört eyvanlı plan şemasındadır.