Kültürsüz göçebeler diye horlanan Türkler günlük hayatlarında paradan da yararlanıyorlardı. Bununla beraber eski Türk devletlerinde para kullanımının hangi çağlarda başladığını belirlemek için kesin bir şey söyleyemiyoruz. Ama Hunlardan itibaren yapılan arkeolojik araştırmalarda Türklerin Çin ve İran paralarına benzer sikkeler kullandıkları gerçektir. Zaman zaman Çin paralarının kenarlarına kendi isimlerini kazıyarak, onlardan yararlanıyorlardı. Bazan üzerinde kagan tamgası olan kağıt ve ipek paraların da tedavülde bulunduğu anlaşılıyor. Kök Türkler çağında madeni paraya “yarmak” da denmiştir. Özellikle Kırgızistan ve Özbekistan topraklarında vadisinde yapılan kazılarda eski Türgişlere
ait bol miktarda paraya rastlanıldı. Şu veya bu şekilde para kullanımı Uygurlarda da vardı. Kaşgarlı Mahmud eserinde “kamdu” kelimesini izah ederken “Dört arşın boyunda, bir karış eninde bez parçasıdır, üstüne Uygur hanının mührü basılıp alışverişte para yerine kullanılır. Bu bez eskirse her yedi senede bir yamanır, sonra yıkanır, yeniden üzerine mühür
vurulur.” diyor. İdil Bulgarlarının sincap derisini bir nevi para yerine saydıklarını bilmekteyiz. Hatta söylendiğine göre diğer Türkler gibi onlar da sincaba “tiyin” diyorlardı ve bugün Kıpçak Türklerinin bir bölümünde hâlâ para yerine tiyin sözü geçerlidir.