Başkasının işinin, işgörenin çıkarına görülmesine gerçek (caiz) olmayan vekâletsiz iş görme denir (TBK 530). Bu tip vekâletsiz işgörmede, kimi durumlarda iş sahibinin çıkarı bulunabilirse de, asıl olan iş görenin işi kendi çıkarını gözeterek görmesidir